فرمول کوتاه کردن دست ترکیه از «تنبور» ایرانی
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۸۳۸۱۲
با توجه به سابقه ترکیه در این موارد، همه می‌دانیم سلسله مصادره‌های این کشور تمامی ندارد و تنبور آخرین گزینه این کشور نخواهد بود. هرچند هفت سال پیش جمهوری آذربایجان هم در اقدامی مشابه، ساز تار را به نام خود در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رساند و دست ما کوتاه ماند و خرما بر نخیل.
به هر حال ایران، مفاخر و میراثی که قابلیت جهانی شدن داشته باشد، کم ندارد و اگر غفلت کنیم ما می‌مانیم و افسوس و ای کاش‌ها.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
. وقتی از تنبور حرف می‌زنیم دقیقا از چه حرف می‌زنیم؟
تنبور یکی از سازهای قدیمی ایرانی است که خاستگاه آن به مناطق کردنشین ایران، به خصوص کرمانشاه برمی‌گردد. حتی در گذشته دور ، فارابی و مولانا در کلام خود از این ساز گفته‌اند. تنبور، خانه نشین نیست و در مناطق یاد شده، به مراسم عزاداری و عروسی هم راه پیدا کرده و جزئی از فرهنگ این مکان ها شده است. تنبور، صدای فرهنگ این منطقه است و کوچک و بزرگ بلدند آن را بنوازند. ماجرای ثبت تنبور زمانی خبرساز شد که انجمن موسیقی کرمانشاه، از عزم استاد شهرام ناظری و ۶۰۰ تنبورنواز برای اجرای گروهی در محوطه تاریخی بیستون گفت. آنها می‌خواهند با انتشار ویدئوی این اجرای گروهی، به خاستگاه تنبور سندیت ببخشند. بعد از انتشار این خبر، رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه گفت که ترکیه برای ثبت تنبور به نام خودش در یونسکو، خواب‌هایی دیده است.
البته برخی مدعی شدند ترکیه هنوز برای مصادره تنبور خیز برنداشته است. در این خصوص مصطفی پورعلی، مدیر کل دفتر ثبت آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی گفت:«پرونده تنبور(مهارت ساختن و نواختن) پرونده مهمی برای وزارت میراث فرهنگی است و در اولویت قرار دارد؛ ولی با توجه به محدودیت های یونسکو برای ارائه پرونده های ملی، ترجیح ما این است که به صورت مشترک این کار را انجام دهیم.» به هر حال، شاید ترکیه برای سازی که در ایران ما آن را به اسم دیوان می‌شناسیم، مقام‌های دیگری نوشته باشد، اما ثبت آن توسط این کشور، یعنی همان اتفاقی که برای تار افتاد و ما باز قافیه را باخته‌ایم.
فعالیت هنری با مصادره مقابله می‌کند
دکتر شاهین فرهت نیز دل خوشی از این مصادره به مطلوب‌های ترکیه ندارد. او با ابراز تاسف درباره خیز ترکیه برای ثبت تنبور می‌گوید:«درخصوص موسیقی، مقدار زیادی از این اقدام‌ها، اجتناب‌پذیر است؛ اگر آهنگ سازهای ایرانی کاری بکنند. به نظر من آهنگ سازهای سنتی ایران باید بیشتر و بیشتر از این ساز در آثارشان استفاده کنند. یادتان می‌آید در یک مقطع زمانی، درباره خلیج فارس چه حرف‌های بی خودی می‌زدند؟ من بلافاصله سمفونی خلیج فارس را ساختم که چندین بار اجرا شد و حتی در جهان انعکاس پیدا کرد. خب، ما با فعالیت های هنری می‌توانیم جلوی این کارهایی که واقعا آدم را متاثر می‌کند، بگیریم.
ما با کمبود آثار هنری که با این سازها ساخته شده باشد، مواجه ایم که آن را می‌توان با فعالیت‌های هنری جبران کرد. استادان محلی به جای خود محفوظ، ولی اصل موضوع استفاده از ساز در آثار هنری است. از سازهای ایرانی مرسوم مانند نی، کمانچه، تار، سه تار و سنتور که در ردیف موسیقی دستگاهی استفاده می‌شود بگذریم، سازهای مختلفی داریم که مربوط به نواحی خاص است. آهنگ سازها باید برای این‌ها کار بسازند، یعنی قطعه کاملا نوشته شده باشد. این طور این اتفاقات کمتر پیش می‌آید.»
حال که تنبور پرهیاهو شده، بهتر است برای آن قدمی برداشت. هرچند ما مفاخر و سازهای بسیاری را در فهرست انتظار داریم که دوست نداریم تاریخ برای آنها تکرار شود و از وطن خویش دور بمانند؛ اما به قول شیخ اجل سعدی:«به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل/ و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم.»
۲۴۱۲۴۱
کد خبر 1336279منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: موسیقی موسیقی سنتی ایران و ترکیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۸۳۸۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اندونزی و عربستان سعودی با مصادره دارایی‌های روسیه مخالفت کردند
فایننشال تایمز می‌نویسد که کشور‌ها از آینده دارایی‌های خود در غرب می‌ترسند. آنها به طور خصوصی از نمایندگان اتحادیه اروپا خواستند "تسلیم فشار‌های آمریکا و انگلیس نشوند" و بر جلوگیری از مصادره ۲۰۰ میلیارد یورو از دارایی‌های روسیه پافشاری کردند.
در گردهمایی اخیر وزرای دارایی گروه ۲۰ در برزیل، نمایندگان در یک موضوع مبرم احساس ناراحتی عمیقی داشتند: مصادره بالقوه یا استفاده از دارایی‌های روسیه که تحت تحریم‌های غرب پس از حمله روسیه به اوکراین مسدود شده بودند.
دو وزیر - محمد الجدان از عربستان سعودی و سری مولیان ایندراواتی از اندونزی - از جمله کسانی بودند که از این بابت نگران بودند. سؤالات آنها از همتایان غربی خود به یک بحث پرتنش در مورد اینکه آیا صد‌ها میلیارد یورو از دارایی‌های مسدود شده بانک مرکزی روسیه باید برای کمک به تأمین مالی اوکراین اختصاص داده شود، تبدیل شد.
آمریکا و هم پیمانانش استدلال می‌کنند که انجام این کار باعث تقویت مالی با پتانسیل تبدیل جنگ به نفع کی‌یف خواهد شد. برای مخالفان این ایده، چنین اقدامی خطر ایجاد یک سابقه خطرناک در حقوق بین‌الملل را به همراه دارد - سابقه‌ای که می‌تواند منافع هر کشوری را در غرب درگیر کند و نظم حقوقی بین‌المللی را نیز به خطر بیندازد.
در حال حاضر، کی‌یف به بسته کمک نظامی ۶۱ میلیارد دلاری که در ۲۴ آوریل توسط سنای ایالات متحده تصویب شد، پس از ماه‌ها کشمکش سیاسی متکی است. اما جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، متحدانش را تحت فشار قرار می‌دهد تا به دنبال راه‌هایی برای بهره‌برداری از ذخایر تقریباً ۲۶۰ میلیارد یورویی روسیه باشند، در حالی که نشست سران گروه هفت در ایتالیا در ماه آینده به عنوان لحظه‌ای کلیدی برای فشار جهت پیشرفت تلقی می‌شود. پیش از این، نمایندگان G۷ گفتند که موضوع مصادره کامل دارایی‌های فدراسیون روسیه دیگر مورد بحث قرار نمی‌گیرد و اقدامات جایگزین در حال بررسی است.
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟